skaha narodu, u tym, što isnuje tam choć fikcyjnaja aŭtanomnaja Bieł. Savieckaja Respublika, što tvorycca, choć duža adnabokaja i antynacyjanalnaja, ale formaj, jazykom, biełaruskaja kultura, što isnujuć škoły z biełaruskaj vykładovaj movaj i inš. I dziela hetaha pry ŭsim krytycyźmie i adpornaści da SSSR, u "Krynicy" i "Bieł. Krynicy" možna spatkać aprača bajavych i nehatyŭnych adnosinaŭ da henaj krainy, tak-ža časta i notki prychilnyja da jaje, zaležna ad taho, ci tam časam tvaryłasia niešta sapraŭdy dadatnaje dla Biełarusi, ci naadvarot — adbyvalasia rujnavannie biełaruskaha nacyjanalnaha bytu.
Ale ŭsioždyki, nia hledziačy i na hetyja, časam prychilnyja notki da SSSR, BChD hetaj krainy, naskolki halavoj jaje źjaŭlajecca Maskva, sajuźnikam, na jakoha možna apiorcisia, idučy da vyzvalennia Biełaruskaha narodu, nia ličyła.
§ 3. Adnosiny da Litoŭcaŭ i Ukraincaŭ.
Da hetych dvuch narodaŭ BChD adnosilasia susim inakš, jak da papiarednich. Hetyja narody BChD uvažała naturalnymi sajuźnikami Biełaruskaha narodu.
Hetkaja palityčnaja ideolohija BChD svaje pryčyny maje miž inšym u litoŭska-biełaruskaj tradycyi. Majem tut na dumcy nia tolki tradycyi Vialikaha Kn. Litoŭskaha, ale i tradycyi śviažejšyja, tradycyi ŭžo z časaŭ litoŭskaha sučasnaha nacyjanalnaha renesansu i z časaŭ pačatkaŭ hetkaha-ž renesansu biełaruskaha. Hetyja tradycyi, peŭniež, žjaŭlajucca adhałoskam našaj supolnaj minuŭščyny i dziela hetaha ŭ jej znachodzim vobak Litoŭcaŭ i Biełarusaŭ tak-ža i Ukraincaŭ. Daskanalnym adbićciom hetkaj
