narodny Sajuz pavodle spravazdačy ŭ Miunchen ŭ 1928 h. ličyŭ bolš 2 miljonaŭ siabraŭ.[1]
Hałoŭnyja asnovy chryścijanskaj hramadzkaj teoryi — heta: relihijna-etyčnyja pryncypy, ahraničeńnie samavoli adzinki i demakratyzacyja ŭłasnaści pryvatnaj na karyść masaŭ, na karyść ahulna-hramadzkaha dabra.
Voś-ža Biełaruskaja Chryścijanskaja Demakracyja brała sabie za ŭzor henuju chryścijanskuju demakracyju zachodnia-eŭropejskuju, jakaja, ahułam havoračy, była zvyčajna aficyjalnaj hramadzkaj navukaj Katalickaha Kaścioła. Nia dziva takim čynam, što BChD arhanizavali pradusim katalickija ksiandzy Biełarusy i što hetaja arhanizacyja, asabliva ŭ pieršych hadoch svajho isnavańnia, pracu svaju pravodziła ŭ duchu vyklučna katalickim i pradusim siarod biełaruskaha katalickaha nasielnictva.
Nialohka adnak było BChD pracavać na biełaruskim hruncie, tak roznym ad zachodnia-eŭropejskaha. Tam ChD mieła na voku pradusim rabotnickija spravy i da taho pieravažna datyčyła katalikoŭ, a tut treba było — aprača cełaha radu inšych roznic — pracavać pradusim siarod biełaruskaha sialanstva i da taho ŭ vialikaj bolšaści pravasłaŭnaha. Dalej, tam dla ChD sprava nacyjanalnaja nia mieła badaj nijakaha značeńnia, bo jana tam užo daŭno vyrašana, a tut jana tolki pačynałasia. Słovam, BChD musiła šmat papracavać, kab być nia tolki ChD, ale tak-ža i biełaruskaj: BChD. Ideolohičnaja niapeŭnaść na biełaruskim hruńcie i šukańnie biełaruskich ideolohičnych daroh u hetaj arhanizacyi vidacca ad samaha pačatku jaje isnavańnia. Adbi-
- ↑ Ks. J. Piwowarczyk — Kryzys Społeczno-Gospodarczy w świetle katolickich zasad. Kraków 1932. Ks. Dr. Ant. Roszkowski — Katolicyzm Społeczny. Poznań 1932.
