nia viedajem — sapraŭdy rabili zachady ab biełaruskim katalickim biskupstvie ŭ Miensku, vidać takža jašče z nastupnaha faktu. U 1925 ci 1926 h. — dakładna nia pomniŭ — zvaračvaŭsia da mianie adzin pavažny Biełarus z prapazycyjaj zhadzicca... być biskupam u Miensku! Na maje zapytańni, što heta ŭsio znača, čałaviek toj skazaŭ mnie ab hetym bolš-mienš toje samaje, što hena asoba napisała ŭ piśmie. Tady ja henamu čałavieku abjaśniŭ, što katalickim biskupam moža być tolki toj, kaho naznača papiež i što niachaj Maskva zrobić u hetym kirunku patrebnyja dziela hetaha zachady. Bolš z tym čałaviekam ab hetaj spravie ja nie havaryŭ. Ci heta značyła — biskupskaj mitraj z łaski balšavikoŭ pryharnuć mianie da ich i zrabić z mianie "čyrvonaha biskupa", ci pad hetyja abiacanki zaachvocić da pierajezdu ŭ Miensk biełaruskich ksiandzoŭ narodnikaŭ, kab paśla ich źniščyć, jak intelihiencyju śvieckuju, ci prosta była heta proba ŭładzić u BSRR relihijnaje žyćcio, što najmienš praŭdapadobna zhadać nie biarusia. U kožnym razie, ćvierdžu ŭrešcie, što sprava biełaruskaha katalickaha biskupa ŭ Miensku była abhavaravana šyraka, kali adzin radykalny, tady savietafilski biełaruski dziejač — dziela viedamych pryčyn nazvać jakoha nie mahu — uvažaŭ, — na što maju piśmienny dakumant — što vina za niedajšoušaje da pazytyŭnaha vyniku biełaruskaje biskupstva ŭ Miensku lažyć na mnie.
Słovam, hetaja niajasnaja dahetul sprava z biskupstvam u Miensku, heta apošni adhałosak dziejnaści BChD ŭ Miensku i čas akančalnaha jaje zaniku pad presijaj i praśledam balšavickaha režymu.
