Старонка:Bielaruski-chryscijanski-ruch-histarycny-narys.pdf/182

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
RAZDZIEŁ VIII.

Abnaŭleńnie BChD i ŭhłybleńnie pracy.
(1925-1930).

§ 1. — ščeliny ŭ biełaruskim adzinym froncie.

Pačatkami svaimi, jak my ŭžo bačyli, BChD siahaje tych časaŭ, kali pačynaje tvarycca i krystalizavacca biełaruskaja palityčnaja dumka, h. zn. da pieršych hadoŭ hetaha stahodździa. Užo ŭ 1902-3 hadoch my bačym adzinki, jakija pracujuć na nivie hramadzkaha i narodna-palityčnaha adradžeńnia biełaruskaha narodu, apirajučysia na asnovach chryścijanstva i demakratyzmu (ks. ks. Budźka, Lisoŭski, a tak-ža prafesar Rym.-Katalickaj Duch. Akademii ŭ Pietrahradzie Br. Epimach-Šypiłła, kala katoraha kancentrujecca tahdy badaj usio bieł. kulturnaje i palityčnaje žyćcio). Dalej raspracoŭvałasia ideolohija BChD siarod biełaruskich studentaŭ Duch. Kat. Akademii ŭ Pietrahradzie ad 1913 da 1918 h. U 1916 h. užo paŭstaje ŭ Pietrahradzie pieršaja arhanizacyja BChD pamiž tamašnim rabotnictvam i tamža ŭ 1917 h. pačynaje vychodzić orhan BChD "Krynica". "Krynica", pieraniesienaja spačatku ŭ Miensk, a potym u Vilniu, u 1925 h. była zakryta polskimi ŭładami i ad hetaha času pačała vychodzić jak "Biełaruskaja Krynica". Razam z "Krynicaj" centralnyja ŭłady BChD prabyvajuć u Pietrahradzie, potym u Miensku, a nakaniec u Vilni.