„Złučnaść“ miaściłasia ŭ kvaterach ks. ks.: Abrantoviča i Chviećki, dzie jana adbyvała davoli častyja, bo badaj što niadzieli, zborki i narady. „Złučnaść" miela svoj pryhožy ściah dvuch koleraŭ — bieły i vasilkovy; na vasilkovym namalavana „Pahonia", a na biełym abraz Vostrabramskaj Maci Božaj.[1]
Duža dobruju ideovuju charakterystyku „Złučnaści", a tak-ža apisańnie jaje metaŭ znachodzim u „Krynicy" 1917 h. čytajem tam nastupnaje:
„Dźvie vialikija siły: Volnaść i Arhanizacyja mohuć usio zrabić u našym časie, što patrebna ludziam. Nijakaj arhanizacyi nia moža być biaz volnaści, dy ŭznoŭ volnaść biez arhanizacyi zrobicca nieparadkam anarchijaj. Vialikaja ličba paŭstała roznych arhanizacyjaŭ u cełaj Rasiei i ŭ nas. Kožnaja z ich maje metu najčaściej pamahać jakojść čaści ludziej, kožnaja z ich maje na mecie adnu jakujuści staranu žyćcia. Časta byvajuć arhanizacyi, kab vajavać z druhimi arhanizacyjami. Najlepšaja taja arhanizacyja, katoraja moža davać svaim siabram praśvietu, a z joju kulturu, katoraja dbaje ab dabro siabroŭ ekanamičnaje, dy to-ž nia vykidaje z svajej mety žyćcia relihijnaha. Hetkaj arhanizacyjaj jość Chryścijanskaja Demakratyčnaja Złučnaść". Jana budujecca na vialikich chryścijanskich zakonach, vykazanych praz Papieža Lavona XIII, u jaho akružnych piśmach. Chr. D. Z. maje na mecie złučyć usich chryścijan, najbolš katalikoŭ, u vadnu mocnuju arhanizacyju, katoraja pamahała-b u baraćbie z trudnaściami žyćcia i supakoivała-by patreby dušy. Chr. D. Zł. maje na mecie nie relihijnyja patreby, a ekanamičnyja i hramadzianskija, praniknutyja ducham Chrystovym: biaz nienaviści, biaz niespraviadlivaj baraćby. Idzie da svaje mety roz-
- ↑ „Krynica" 1918 № 2, „Z Pietrahradu".
