Arhanizacyja takaja ŭrešcie paŭstała, nazvanaj jana była „Chryścijanskaja Demakratyčnaja Złučnaść". Paŭstała jana ŭ Pieciarburzie ŭ traŭni miesiacy 1917 h. i pratryvała tam badaj praz uvieś hod 1918.
Zakładčykami hetaj „Złučnaści" i hałoŭnymi ŭ joj pracaŭnikami byli viedamyja ks. ks. Biełarusy: dr. F. Abrantovič[1] i L. Chviećka.
„Złučnaść“ z dnia na dzień rasła i raźvivalasia. Biełarusy, vyhnanyja vajnoj sa svaich chat na čužynu, harnulisia da „Złučnaści", dzie znachodzili słova parady, paciechi i zdarovaje ziernie na lepšuju svaju budučyniu. Siarod śvieckich svajej pracaj u „Złučnaści“ najbolš byŭ karysny prafesar Br. Epimach-Šypiła, a razam z im tak-ža karysna i idejna pracavali ŭ „Złučnaści": Hrečanik, Radzievič, Jacyna i inš. U chutkim časie „Złučnaść" mieła svaju biełaruskuju scenu, piajała ŭ kaściele svaje biełaruskija pieśni i słuchała biełaruskich kazańniaŭ. 8.X.17 h. pačaŭ vychodzić i biełaruski časapis „Krynica",[2] vydavać jaki pastanaviŭ źjezd ksiandzoŭ Biełarusaŭ u Miensku.
Ab pamysnym raźvićci „Złučnaści" śviedča fakt, što ŭžo ŭ 1917 h. usich upisanych siabroŭ u joj było bolš 300 čalaviek, nia ličačy celaha mnostva tych, jakija, nie naležyŭšy da „Złučnaści" farmalna, naležyli da jaje faktyčna.
- ↑ Ks. dr. F. Abrantovič radziusia ŭ 1884 h. Skončyŭšy Duchoŭnuju Seminaryju ŭ Pieciarburzie, u 1906 h. pastupiŭ u Akademiju, jakuju skončyŭ u 1909 h. Daktarat filozofii atrymaŭ u Lovanii (Belhija). U 1915 h. i ŭ nastupnych byŭ prafesaram Duch. Seminaryi ŭ Pieciarburzie. Haloŭny ideoloh „Chryśc. Dem. Złučnaści". Pisaŭ u „Krynicy", a paśla ŭ „Chr. Dumcy".
- ↑ Kalendar „Krynica" na 1921 h., bač. 34.
