Radziŭsia ŭ 1893 hodzie ŭ miastečku Daniušava, hminy Dubatoŭskaje, Sviancianskaha pavietu (ciapier Žodzišnaje hminy, Vialejskaha pav.). Syn Valentaha i Franciški z Giloŭ. U svaim rodnym miastečku ros i hadavaŭsia. Paśla backi pačali vučyć jaho na arhanistaha, z pačatku ŭ Daniušavie, a paśla dakončyć akančalna svajej navuki pajechaŭ u Horadniu. Viarnuŭsia adtul u svajo Daniušava, hod tut prabyŭ arhanistym. Vajna zaśpiela jaho na hetym stanoviščy. Byŭ uziaty ŭ rasiejskaje vojska; znachodziŭsia daŭžejšy čas na vajnie. Pad kaniec vajny znajšoŭsia ŭ Pieciarburzie, kali pieramahła revalucyja. Tam naviazaŭ znosiny z biełaruskaj spravaj i biełaruskimi dziejačami.
Da chaty viarnuŭsia ŭ 1919 hodzie. Prabyvańnie ŭ zimnych akopach zrujnavała jaho małady arhanizm. Hrašavuju dapamohu atrymlivaŭ z Miensku, jak ćvierdzić jaho siastra, i hetym žyŭ. Pamior z suchot u rodnaj chacie ŭ Daniušavie ŭ 1920 hodzie vosieniaj.
Moładź vielmi jaho šanavała i ŭ jaho ciažkaj chvarobie adviedyvała. Kali lažaŭ u paścieii i nia moh chadzić, viaskoŭcy ab im pomnili. Była heta vielmi cikavaja natura. dumlivy, nia lubiŭ znachodzicca siarod viasiołaha homanu moładzi. Kali, byvała, u vioscy była viečaryna i moładź hulała, jon vychodziŭ tolki na vulicu: paŭzirajecca na nieba, pasłuchaje hołasu harmonika dy vierniecca ŭ chatu i piša, piša vieršy... Nikoli nie adkazyvaŭsia, kali jaho chto prasiŭ napisać jaki-niebudź vieršyk.
Kali ŭ 1919 hodzie viarnuŭsia ŭ Daniušava, dyk navat nie ŭvachodziačy ŭ svaju chatu, sieŭ na kamieni kala płotu i napisaŭ vierš "Chata".
Tuju chatu, u jakoj žyŭ Stanisłaŭ Šymanoŭski, spaliŭ piarun u 1928 hodzie.
