T. St., złamanaja niepamiernaj pracaj, pamiraje. Pachavana na Vilenskich mohiłkach "Rossa".[1]
3. U 1916 h. nastupiła abvieščańnie feldmaršałka Hindenburha, što biełaruskaja mova pavinna mieć roŭnyja pravy z usimi inšymi ŭ krai movami. Hety fakt dahetulešnija adnosiny niamieckich uładaŭ da biełaruskaj raboty źmianiŭ na lepšyja. U tym-ža 1916 h., u lutym miesiacy paŭstała biełaruskaja hazeta "Homan", jakaja pratryvała da kanca 1918 h. Vychodziła jana dva razy ŭ tydzień, łacinkaj i hraždankaj. Hazeta heta absłužvała nie jakuju adnu biełaruskuju palityčnuju hrupu, ci partyju, ale ŭsio biełaruskaje hramadzianstva. Supracoŭničaŭ u joj ks. Uł. Tałočka, pišučy pieravažna pad mianiuškaj Ad. S. (Adam Saładuch) roznyja artykuły na temy biełaruskaj kultury, historyi, relihii.
Ahułam treba tut skazać, što ŭ hetym časie, ab jakim hutarka, ks. Uł. Tałočka byŭ kiraŭnikom i hałavoj i budzicielem biełaruskaha katalickaha ruchu, jak takoha. Usio, što tady rabiłasia biełaruskaje katalickaje - heta była jaho sprava.
"U Vilni Biełarusy kataliki ŭ 1916 h. zrabili pieršyje kroki, kab zaviaści biełaruskuju movu ŭ kaściele i pry navucy relihii ŭ škole. Administrataru Vilenskaj Dyecezii była padadziena prośba z čyślenymi podpisami, kab choć u adnym z vilenskich kaściołaŭ dadatkovyja modły, kazańni, katechizacyja i spoviedź adbyvalisia pabiełarusku, dy kab byŭ naznačany ksiondz-biełarus, katory-b vučyŭ biełaruskich dziaciej relihii ŭ škołach pabiełarusku. Duchoŭnyja ŭłady na heta adkazali, što jany ničoha prociŭ hetaha nia majuć, tolki z zaviadzieńniem
- ↑ hl. † С. П. Тэкля Станішэўская ("Беларуская Думка"), 1919.20.V, № 13.
