— 11 —
nia hledziačy na wiekawuju niawolu biełaruskaha narodu. Woś čamu i z punktu hledžańnia histaryčnaha, imknieńnie da niezaležnaj dziaržaŭnaści Biełarusi — całkom apraŭdywajecca.
Adzin z našych wučonych, praf. Doŭnar-Zapolski, swaju pracu ab asnowach biełaruskaj dziaržaŭnaści kančaje takimi sławami: „Narod nia zhubiŭšy swajej samabytnaści ŭ praciahu mnohich wiakou, pry wielmi drennych abstawinach swajho histaryčnaha žyćcia, u abstawinach nacyjanalnaha zmahańnia, abo ŭcisku z boku ŭradu silnaj na ŭwieś świet dziaržawy (Rasieja), narod, jaki ŭ praciahu wiakoŭ karystaŭ z dziaržaŭnaj samastojnaści, majučaj swaju, wyrablenuju wiakami kulturu i literaturu, swaju etnahrafičnuju i jazykowuju asabliwaść, — maje ŭsie prawy na dziaržaŭnuju samastojnaść. I heta prawa tymbolš pa sprawiadliwaści moža być padtrymana, kali ŭwaskrasajuć i pryzywajucca da nowaha žyćcia inšyja nacyjanalnaści, samastojny byt jakich nia byŭ wielmi doŭhim i wielmi adasoblenym. Jasna, paŭstaje tut pytańnie ab umowach i formach dziaržaŭnaj samastojnaści: sprawa tut ab wybarcy miž izalawanaj samastojnaściu i federacyjaj sa zrodnienymi susiedziami. Histaryčny narod nie pawinien zaŭčasu wyrašać heta pytańnie i nia moža dać poŭnych ukazak. Jon daść tolki adzin wywad padyktawany siłaj warunkaŭ: histaryčny, žyćciazdolny narod skłonny da zmahańnia, da abarony swaich prawoŭ, a znača skłonny da narušeńnia dziaržaŭnaha supakoju da tej pary, pakul nia buduć zaspakojeny jabo prawy i damahańni, jakija wyražajucca ŭ zabiaspiačeńni prawoŭ na nacyjanalnaje istnawańnie“.
