— 54 —
imi sa swaim narodam i razam z im spamianuć dobrym słowam pamiać Sprawiadliwaho.
Wo jak pisaŭ Kalino ŭski da swajho narodu:
„Biełarusy, braty maje rodnyje! s pad šybienicy maskoŭskaj prychodzicca mnie da was pisaci i može raz astatni! Horka pakinuć ziamielku rodnuju i Ciabie, darahi moj Narodzie. Hrudzi zastohnuć, zabalić serce, ale nie žal zhinuć za Twaju Praůdu!
Pryjmi, Narodzie, pa ščyraści majo słowo pieradśmiertnaje, bo jano jakby s taho świetu, tolki dla dabra twajho napisano.
Nimaš, bratki, bolšaho ščaścia na hetym świeci, jak kali čeławiek maje rozum i nawuku. Tahdy jon tolki može być u radzie, žyć u dastatkach i tahdy tolki, pamaliŭšysia Bohu, zasłužyć Niebo, bo zbahaciŭšy nawukaj rozum, razaůje serce i narod swoj ceły ščyra palubić. Ale jak dzień z nočču nia chodzić razam, tak i nawuka praůdziwa nia jdzie razam z niawolaj maskoŭskaj. A pakul jana ů nas budzie, u nas ničoha nia budzie. Nia budzie praŭdy, bahactwa i nijakoj nawuki, adno nami jak skacinaj waračać buduć nie dla dabra, adno na pahibiel našu....................................wajuj, Narodzie za swaje čeławiečaje i narodnaje prawa, za swaju wieru, za swaju ziamlu rodnuju. Bo ja Tabie s pad šybienicy kažu, Narodzie, što tahdy tolki zažywieš ščaśliwa, kali nat Taboju maskala ŭžo nia budzie“.
Jaśka s pad Wilni.
Biełaruska ziamielka, hałubka maja, |
