Гэта старонка не была вычытаная
čuć jaho: durny Janka. Ničoha jon nia robić, woś tolki chodzić, zadzioršy haławu ŭwierch, bytcym zorki na niebi ličyć, dy piaje abo na dudzie ihraje. Nikoli jon razumnaha nie skaže słowa, zaŭsiody niejkaje hłupstwa, až śmiech biare, bo wiedama — durny. Woś i ciapier: narod sabraŭsia dzieła, a jon — piaje!… O, čujecie — iznoŭ!…
Za scenaj iznoŭ śpieŭ:
|
Čamu z woka majho Chto daść adkaz, ach, chto, |
Za scenaj narod śmiajecca.
1-šy miešč. — A daliboh, durny!…
2-hi miešč. — Śmiajucca ŭsie, dajuć darohu… Nadta ŭžo jon śmiešny
Woj. — Hlańcie, — idzie siudy!
