2-hi miešč. — Hodzi ŭžo za miastowym muram walajecca niepachawanych kaściej!… Nichto nia pojdzie!
3-ci miešč. — Dyk čahož my čekajem? Mielisia ŭsie iści razam z narodam — u kniaziewy charomy! (pakazywajučy na wakno) Bačycie, narod iznoŭ kipić, pływie na zamak…
2-hi miešč. — Ale. Dobra waša kažeš. Woś tolki zapłaču za miod… (daje karčmaru hrošy). Karčmar sabiraje hrošy. Usie jamu płaciać.
Karčmar sabiraje hrošy. Usie jamu płaciać.
Karčmar. — Kudy usie, tudy i ja! Začyniu swaju haspodu i pajdu z wami brać kniazieŭnu!…
Za scenaj čuwać śpieŭ:
|
Čaho maja duša, — |
Usie hladziać na wulicu.
1-šy miešč. — Chto heta piejaŭ?
2-hi miešč. — Ciž waša nia wiedaješ? Heta ž durny Janka!
1-šy miešč. — Pieršy raz čuju.
Woj. — A skul že waša, što nia wiedaješ?… Žywie ŭ našym mieści niejki malec, kli-
