Usie. — Pojdziem! idziem!
Za scenaj trubiać u roh.
1-šy miešč. (zdziwawaŭšysia) — Trubiać u roh?!
Woj|| — Što heta značyć?
Usie biahuć da wakon i dźwiarej. Praz adčynienyje dziwiery widać kniaziawych ludziej, akruženych chmaraj narodu.
Woj|| — Pasłancy kniaziewy!
1-šy miešč. — Z jakoj ž jany nawinoj?
Pasłaniec (čytaje za scenaj papieru) — …tamu z mužoŭ našaha miesta, jakoha budź stanu, katory adwažycca wyjści za miastowy mur na baraćbu sa złym hadam Bazyliškam, pryčyniŭšym nam hetulki nieščaścia, i ŭ henaj baraćbie ŭbjeć jaho na śmierć, ŭdziačnym našym kniaziewym sercam damo wialikuju nahradu; dwadcać tysiač kop hrošej, sto kažuchoŭ sabolich, sto asiedłanych kaniej, sto wopratak čyrwonych, tysiaču niawolnikaŭ i dažywotnaje ŭładarstwa na adnym z našych zamkaŭ!
Narod za scenaj hamanić, śmiajecca.
1-šy miešč. — Che-che! spaznilisia! Nichto nia pojdzie!
Woj. — Nima durnych, katoryjeby jšli na peŭnuju zahubu!
