Jak čutno, dyk hetak, musi,
Ŭ nas pa cełaj Biełarusi:
Kožyn dwor i kožna chata
Maje prykazak bahata.
Ŭ kožnaj chacie, ŭ kožnym dziele,
Jak padumaješ tykiele;
A spisać ich ŭsie z natury
Dyk wałowaj mała skury.
Ale prykazki ŭsie hety
Nie lichoj bywajuć mety,
Ich prykiemić tolki štuka,
A tam kožnamu nawuka.
Ŭ adnej wioscy daŭnawata
Žyŭ adzin mužyk bahata,
Tak, jak inšy raz bywaje,
Kali ŭ maśle syr pływaje.
Mieŭ i hrošej i budynku
I charošuju skacinku,
Mieŭ dačušku i synočka —
Udałasia adzinočka.
A pražyŭšy wieku spora,
Jak pračuŭ kaniec swoj skora,
|
