Перайсці да зместу

Старонка:Aleksiutovic Mikalaj.Skaryna.Jaho dziejnasc i svietapohlad.djvu/126

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Маскве ў пачатку ХVІІ ст.[1] Далей ёсць упамінанне аб знаходжанні выданай Скарынаю кнігі Царстваў у Маскве ў Васкрэсенскім манастыры ў 1675 г.[2] Біблія Скарыны была таксама вядома выдатнаму паслядоўніку Сімеона Полацкага Сільвестру Мядзведзеву чалавеку «великого ума и остроты ученой»[3]. Характэрны той факт, што маскоўскія кніжнікі карысталіся кнігамі Скарыны пры апрацоўцы біблейскіх тэкстаў. Напрыклад, свяшчэннік Нікола пры апрацоўцы маскоўскага выдання «Псалтири» узяў рад паправак з тэкста скарынінскай «Псалтири».[4]

Друкаваныя кнігі Скарыны распаўсюджваліся і ў іншых рускіх гарадах. Зарэгістравана, напрыклад, знаходжанне яго бібліі ў 1650 г. у бібліятэцы Спаса-Яфім'еўскага манастыра ў Суздалі. Гэтую біблію «литовской печати» бачыў яшчэ І. А. Шляпкін у 1881 г.[5] Захавалася таксама ўказанне аб тым, што некалькі пражскіх выданняў Скарыны з рускімі прыпіскамі ХVІ і ХVІІ стст. было у Сольвычегодскай бібліятэцы Строганавых (ХVІІ ст.)[6]. Кніга «Иова», выданая Скарынаю, была ў рукапісным зборніку XVІ ст. у Сафійскай бібліятэцы ў Ноўгарадзе[7]. Струхлелы экземпляр пражскіх выданняў Скарыны сустрэў у 1902 г. В. І. Сразнеўскі ў Тотэмскім павеце[8]. Аб

  1. ↑ Starovolscіus S. Scrіptorum polonіcorum, Francofurte, 625; параўн. М. Вішнеўскі, які гаворыць, што Ян з Глаговы бачыў ў Маскве «тлумачэнне Скарыны» неўзабаве пасля іх выхаду у свет: «Sіmіlіter lustrawіmus lіbros Doctore Francіsko Skorіna Polocense іnterprete Pragae excussos» (Hystorya lіteratury polskіej, T. VІІІ, стар. 466).
  2. ↑ И. А. Шляпкин. Св. Димитрий Ростовский и его время (1654—1709), Спб, 1891, стар. 124.
  3. ↑ С. Мядзведзеў у «Оглавлении книг, кто их сложил» перед Астрожскай бібліяй (1580-1581) змясціў наступнае паведамленне аб біблейскіх кнігах Скарыны: «книга в 4, Словенским языком и словами издана в Праге... выложена Франциском Скориною сущим ис Полотска, ученым мужем в лекарстве. Имать же в себе: Исус Навгин, Судей, Руфь, Эсфирь, Иов, Премудрости Соломон, Иеремиев Плач, Даниил Пророк».
  4. ↑ В. Погорелов. О редакциях славянского перевода Псалтири. Библиотека Московской Синодальной типографии, 1/3 Псалтири, М., 1901, стар. ХХХVІІІ.
  5. ↑ И. А. Шляпкин. Св. Димитрий Ростовский и его время, стар. 121, 131.
  6. ↑ А. Введенский. Библиотека и архив у Строгоновых в XVІ—VІІ вв., «Север», кн. 3-4, Волагда, 1923, стар. 83-84.
  7. ↑ Д. Абрамович. Софийская библиотека. Описание рукописей Спб. Духовной Академии, 11, 1910, 313, № 1473.
  8. ↑ Гл. «Sbornіk fіlologіcký», v. ІІІ, sv. XІІ, стар. 224.
Узята з "https://be.wikisource.org/w/index.php?title=Старонка:Aleksiutovic_Mikalaj.Skaryna.Jaho_dziejnasc_i_svietapohlad.djvu/126&oldid=68671"