hu, što nia ŭsie majuć achwotu da pracy kulturnaje ŭ tym sensie henaha pajma, jakoje najčaściej čujem, heta značycca z knižkaju ŭ rukach ci pry teatry, ci pry akcyi školnaj. Prosta nia majuć na heta achwoty, duša ŭ ich lažyć u inšaj płoščy, jany cikujuć ab mašynach, ab niejkich młynoch, ab samakatach i tamu padobnych.
Spamianuŭ ja ab teatry. I tutaka šmat kaho nie zdawolić narmalnaja pastanoŭka pradstaŭleńnia.
Inšy maje bolšyja wymohi, inšaha bolš cikawić technika, prablemy histaryčnyja teatru, nowyja mahčymaści teatralnyja i h. d.
Abo jość niekalki ludziej, jakija majuć supolnyja cikawańni, skažam, ab historyi swaje baćkaŭščyny. Niama na miescy arhanizacyi, a niechta chacieŭ by pawialičyć swaju wiedu z litaratury — dyk usie henyja ludzi naładžywajuć hrupowuju pracu ŭ adumysłowych majstroŭniach. Što nie pad siłu adnamu ci dwom, kali nielha spynić teoretyčnuju ci praktyčnuju drobiaź, dyk supolna abminuć jany ŭsie henyja zaminy.
Adno — nia treba pałochacca biazwychadnych, zdajecca, sytuacyjaŭ. Kali niama ŭ nas bolšaje kolkaści arhanizacyjaŭ kulturnych, cikujučych ab paasobnych prajawach žyćcia, adnak kožny zaŭsiody moža znajści mahčymaść pracy, kali tolki maje achwotu. Zaŭsiody možna aformić swaju pracu na asnowiedzi istnujučych arhanizacyjaŭ, tolki treba wiedać, čaho my chočam, a tady nojducca ludzi, nojdziecca pomač patrebnaja ŭ radzie, u litaratury. Chaj kožnaja adzinka šukaje siabie samoha ŭ sabie. Budzie karysnaju jana sabie i baćkaŭščynie.
XXI. Instruktarskija kursy.
Kožnaja z pamianionych halinaŭ aświetnaje pracy patrabuje adumysłoŭcaŭ. Prykładam, sprawa biblijatekaŭ, teatru, narodnych damoŭ i h. d. tady
