невядомае й непасьціглае чалавечым розумам. шырокая слава старажытных прарочыц, якіх празывалі Таямнічыя кнігі, у якіх зьмяшчаліся прароцгвы гэтых Сыбіль. 1яў, мелі ў паганскія часы значэньне сьвятых кніг. Папулярнасць знамяні- тых Сыбільдяў. перавышала нават славу боскіх гракулаў, бо прароп- твы апошніх невядомы нау ва ўсёй поўласьці, а знамянітыя «кнпги Сивялять» і дагэтуль вядомы ў ліку апокрь фічных апавяданьняў, .рас- паўсюджаных усюды з даўных часоў. быбільді-- гэта вытвар грэцкае культуры. Розныя грэцкія пісь- меньнікі, ў тым ліку Пдлятон і Арыстотэль, гавораць аб іх з. паша- шаю, а. покаторыя нарат кажуць, што самі асабіста зналі гэткіх ка- “бет.прарочыц. Асаблівай папулярнасьцю яны цешыліся ў часы народ- ных няшласьцяў і ў эпохі палітычнага й рэлігійнага народнага запя- ду. “Э Грэцыі п поруч з грэцкай культурай знаёмасьць з Сыбільлямі перайшца і.ў Рым, а адгэтуль рас паўсюдзілася й па ўсёй Заходняй Эўропе. У рымскім. капітоліі пры сьвятыні захоўваліся кнігі Оыбіль- ляў (ПБЬгі гаівіес) пад адказнасьцю спэцыядзных асобаў. У крытычныя мамэнты зьвярталіся да гэтых кніг і сэнат і народны сход, каб даве- Гэтым тлумачыцца й тая Сыбільлямі. рдацца, якую трэба прыняць пастанову, вайбольш карысную для дзяр- . “кавы. Найбольшы лік гэтых прарочыц адзначаўся лічбай 192, 1 тэ- тульві-я: задічвалася Сыбільліх кніг, Абышоўшы ўсё краіны “бтябога культурнага сьвету, гэтыя кнігі не абмінулі Й Беларусі, дзе япы ёпя- тыкаюпца ў старасьвецкіх зборніках паміл: артыкулаў рознага зьмосту. Зусім зразумела, што прароцтвы Сыбільлі, гэтак сама як І ін- шыя папулярныя помнікі старадаўняй літаратуры, асабліва апакрыфіч- най, падлягалі розным зьменаў, папраўкам, пераробкам, устаўках і 'чш. на працягу многіх сталецьцяў. Ў хрысьціянскую эпоху яны бы- лі выкарыстаны ў сярэднія ВЯЕ). як. 1 творы КДНСЫЧНЫХ патаў 1 фі: лёзафаў, дзеля багаслоўскіх мэтаў, і гэтыя прароцтвы (таряцца ў су- вязь з старым і новчу завегамі. Гэткім чынам, замест клясычнай Сы- більлі выступае часта старазаветная царыца Саўская, якая мудраму пару Салямопу дае розныя прароцтвы, у тым леў. й аб нараджэньні “ Сдага. 9 У гэткай якраз рэдакцыі Сыбільліна прароцтоа апынулася ў бе-. ларускім перакладзе ў тым-жа рукапіёным зборніку ХУІ веку бі- б діетэкі тр. Красінскіх ў Варшаве, дзе знойдзена й апавяданьне 40 рыпары Таудале (л. 171--176). Розьніца толькі ў тым, што мова быбільлівай кнігі без параўнаньня больш беларуская, Чымся мова, якую мы бачылі ў вышэйразгледжанай аповесьці. Прафэсар Б. Ф. Карскі, працуючы ў Вартаўскім унівэрсытэце, меў магчымасьць Вы
