житя, і інш.!) Ужо ў гэтых афіцыяльных уводзінах выяўляю п97- ныя спосабы, рыкладу Фіктаў 1 думак паводлуг поглядаў і інлывіду- альных асаблівасьцяў аўтара. Але сустракаюцца такія “свачала», У якіх яўна прабіваецца жаданьне памагчымасьці асьвежыць гатую еў. хую афіцыяльную формулу, ажыцьцёвіць яе высокаю дункай. У гата- кім выпадку мы бачым даволі завілы прыстўи, яё напрыклад: «Во пчя святыя, живоначэльння, нероздбимыя Тройцы, амінь. Каждая рёчь світа того подлуг» 06гу члоріченства ведома есть у стадости, которая жь япиколя есть вповнена и вь памета трвада, адб з. часом забытю оддаеть ся д сь памету выходить, ппяшш найдова ёсть нзоными слушною а: спразедаивой рочи выйпасаною Оддата ку ув раню н досввдчелю на пришлый чась и нопотом» сталых» рбчей: про- то мы. Б. М. король... чиннямь внамойшто» 1 інш?) І ўся стэтая фі- лёзофія разьвіваецца ў дакуманьце, якім пацьвярджаюцца правы прырат- нае асобы на мадптак. Другі Выпадае- тэта прывілей вядомаму ўлі. пам пяльможпаму пазу Далякеавдру Ів. Хадкевічу на сёлы й людзей у мудзкім панепце пачынаецца гэткай глыбокай развагаю: «Во имя Святые и НероздрБлйимые Тройцы, аминь. Тдыбы вчнаки людскіе, гот0- рые ж с» прироженія свобго: ковчаются, не сь твердости- лястовь ку ібчностя не приведены слушных сбдештвомь, ку пришлого чабу зі- домости пе были бы доковнчаны, сказила бы веякую рэчь с» часом. старость. А для того смысленостю Рады и ставёно есть, абы бозрад- ствомь д нёвставичностю ”) резей, которые жы ся ПУўгь потомы дбя- ти, шкоды не было. Прото ку вбкунстой речи памята, Мы Аляесандр, б. даскй Божее” короў “Польскій... чанны» зпамбнито» і інш. 7) Часамі аўтаз акту пя тозьчі падёрэсьлінае пяпоўнась!ь чалаве” чай пімябі й зьмепцасьць рэчаў па гатым “сьвеце, але праводзіш» 1 іншыя думёі. Напр.: , Во имя Более, Амінь, Гдыжь пнотамй й Год- ндстю нсякій сь середняго раду нетупаеть пі вышній ступень, па которомт же ставшя поэтвержается пурносто ку своему пану Я ста-. достю розуму во веяедхь рочахь, поручолыхь еуў. А прагб ку 15; кукстоп тоб-то речи пауёти, Мы... король? і іяш. дЗакрачутая туг, ях бы: мімаходам, пансізя ласка. якою 4ё:; абдарыў шчасьніўца, у іншых выладках яшэ бдльш выстаўляе іца на паказ аўтарам акту. Напрыялах гВо пча Веесильного Вога, амине. Ку вікудетоп той рота паме” ч а 1) Усё таэтыя формулы ўзяты 2 актаў, 4. Ф. І. Деаптовічам, нін, пдпэскциа уа канао ХУ і першцаіх гадое ХУІ т. І і 2). Акты Т М, сабраныя Ф. І. Леаптовічам, М 625; 718. зу Нясталасі.ці, (9) Дыеты, сабрапыя Леацтовічах.
