Старонка:Янчук Нарысы 061-118.pdf/32

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

мявёным скарочаным агульна-рускім летапісам, зьяўляючыся як бы другой часткай аднаго беларускага летапісу, як гэта. мы бачым У памянёным супрасьлеўскім сьпіску 1 ў некаторых іншых, да яго Па- падобных. Але вельмі часта гэты ўласьціва беларускі летапіс спаты- каецца й паасобку ад першага, як самастойды помнік, які часта па- мяшчаецца ў зборніках разма тага зьместу. Гэткія, напрыклад. збор» нікі знаходзяцца адзі у бібліятэцы Маскоўскага Цяптральнага Архі- ву Загранічных Спраў, другі--ў бібліатэцы гр, Рачынсвата ў Пазва- ні, трэці---ў бібліатэцы гр. Ёрасінскага ў. Варшаве і інш. “Моваю й хара ларам выкладу гэтыя летапісныя помнікі другога віду значна розьняцца ад помнікаў першай катэгорыі, яны знаходзяц: ца ў меашай залежнасьці аі царкоўлае мовы й далёка бліжай пады- ходзяць да пісоўных помнікаў, разгледжаных намі ў папярэдніх разь- дзодах, у якіх адбіваўся гістары (пы быт беларускега народу. Пачынаючы з 1820-ых гадоў, польскія вучоныя пачалі выдаваць некаторыя беларускія летапісы. Але явы выдавалі іх лацінікай і Вель- мі недакладна, з якой прылыны цяпер гэтымі выданьнямі трэба ка- рыстацца з вялікай асьцярогаю, асабліва ў пытацьнях Мовы. Маючы гэта на ўвазе, мы зьвернехся лепі да разроейшых рагейскіх выдайь- вяў. У 1854 г. Пепярбурсвах Акадэмія Навук выдала: сьшсак бвла- рускага летапісу паводле рукапісу ХУ-га веку са зборніка гр. А. С. Уварава ў Маскве, пад загалоўкам: «Літопись великих» князей Ля- ловекихь» з уводным артыкулам А. Н, Папова”). У 1846 г. Маскоў- сві прафэсар О. Бадзянскі выдаў у друку адрыўкі з летапіснага сьпі- ску, які знаходзіцца ў пазнанскай бібліатацы тр. Рачынскіх.”) Па- водауг сьпіску, які знаходзіцца ў Віленскай публічпай бібліатэцы з “канца ХУ або пачатку ХУІ в., частка беларускага леташеў выдадзё- па. Пецярбурскай Археографічнай Камісіяй у 1893 г.). Нарэшце, гэ- тая-ж Камісія выдала рад беларускіх летапісаў у 1917 г. у ХУЛ-м томе «Поляого собравія русскихь лбтописей». Сюды ўвайшлі валіней-. шыя з вышэйпамянёных уласьціва беларускіх летапісаў. Некаторыя з пералічаных летапісаў ужо больш-менш разгледжаны, як з боку мо- вы!), гэтае і з боку зьместу й складу”): але шмат чаго застаецца тана ча тран тар 2) Гл. «Чтеціх кь обп. нет. и древя. росс. при Мось. Унив.» 1846, 4 1. 3) Гл. ,Полиое собраніе русс. лбтопясей,“ ж. ХУІ. : 4) Га. Е. 0. Карскага:,О языкі: такь наз. апковскихь лБтопксой",--ў ,Варш, Улпяв Извістіяхь“ 1894 ки ІІ. з) Га. Журн. Мен. Нар. Просе.“ 1891, люгуа м-ц (крытычны артыкух Д'там пава аб працах польскіх вучоных ў гэтым пытан).