З ЛЮДЗЬМІ
Трудна, крыўдна жыць на сьвеце Між нячулымі людзьмі, Ня раз вочы маладыя Заліваюцца сьлязьмі.
Ня раз сэрца затрасецца Ад няпраўды векавой, Ня раз так яны дадзенуць, Што растаўся-б і з душой.
Адных выракса-б навекі, Кляцьбой плюнуў-бы другім, За дазнаныя ўсе крыўды, Эх, і мсьціў-бы, мсьціў усім!
9-XI—1906 г.