Гэта старонка не была вычытаная
Паўставаць будуць тыраны,
Але мы ня зьляжам,
Крывёй збрызгаем паляны,
А свайго дакажам.
Наша гора, нашы сьлёзы,
Кроў і пот крывавы
Стануць ў сьпёкі і марозы
За нашыя правы.
З грудзей нашых панясецца
Вір песень прымучых
І ў адзін голас зьліецца,
У адзін магучы.
„Сьмерць таму, хто хлеб астатні
Бедным выдзірае!
Сьмерць таму, хто на люд братні
Кайданы ўзьдзявае“!
2-VI—1906 г.
|}
