Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/38

ЗАШУМЕЎ ЛЕС РАЗГУКАНЫ

..........
Зашумеў лес разгуканы,
Нівы задрымалі,
Задрыжалі і тыраны,
Што бяду стваралі.

Зашумелі, загрымелі
Магутныя песьні:
„Доўга, доўга мы цярпелі, —
Доля, воля, ўскрэсьні!“

І глядзеце, што за дзіва!
Наракаць ня трэба —
Буйна ўзойдзе наша ніва,
Будзе волі, хлеба.

Дзе ляжалі дзірванамі
Панскія абшары,
Дзе казённыя вякамі
Пусьцелі гушчары,

Дзе была адна пустыня —
Елкі ды бярозкі, —
Поле будзе, пушча згіне,
Стануць хаты, вёскі

Загарыцца сонца смагай
Дух люду і сіла,
Доля, воля ясным сьцягам,
Зоркай узыйдзе мілай,
...........
Верце песьні — скора, скора
Гэты дзень настане, —
Ўжо ўздымае людаў мора
Праўды панаваньне.