Гэта старонка была вычытаная
Хто ёй пазваляе
Так выць над прысельлем?
Вясёлка гуляе,
Сягоньня нядзеля.
II. ЗВАРОТ ЯНКІ З КІРМАШУ
Я сягоньня падпілы:
Адна чарка для сілы,
З рукі свата другая —
Ці-ж ня ўзяць выпадае?
Пайшле далей ня жартам:
Ня было ліку квартам, —
Аж сьвет замарачыла!
Гэй, імчыся, кабыла!
На бок, пан, бо я п‘яны!
Табе стыд даматканай
Сьвіткі беднага хама…
Эй, няма на ёй плямаў!
Во, ў сваёй ты саеце,
Глядзі, каб на тым сьвеце
Пекла брам не адкрыла.
Гэй, імчыся, кабыла!
Тыц, карчма пры дарозе, —
Ці-ж уседзіш на возе?
Пыкнуць люльку ўбягаю,
Жару ў копцы шукаю,
А чорт вабіць з-за печы:
Запі жаль, чалавеча!
Зьвяла чортава сіла…
Гэй, імчыся, кабыла!
Крычы, лайся, Марыся,
Есьць бяз солі бярыся,
Ўтаргаваў небагата
А соль дорага надта.
