Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/291

НЯЗЖАТЫЯ ГОНІ

З рускага — Некрасава

Позная восень. Буслы адляцелі,
Лес абгаліўся, палі апусьцелі,
Толькі нязжатыя гоні адны,
Смутную думку наводзяць яны.

Шэпча, здаецца, там з коласам колас:
Нудна нам слухаці восені голас,
Нудна хіліцца да самай зямлі,
Сьпелае зерне купаць у ральлі.

Кожную ночку ў нас толькі начуюць
Дзікія птушкі і злосна руйнуюць,
Заяц нас топча, віхура нас б‘е…
Дзе-ж гэта сейбіт? Чаму жаць ня йдзе?

Вецер даносіць адказ неўпапад:
Вашаму сейбіту моцы ня хват!

---