Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/260

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Рук не закасаўшы,
Нават не памыўшы,
Месіць цеста, месіць,
А пот льле, як з мышы.

Потым гэта цеста
З вялікай бядою
Пасадзіла ў печку —
Сядзі на здароўе!

У каго закалец
Усяго на палец
Па яе-ж законе —
На ўсе дзьве далоні.

А пайшла карову
Падаіць да хлева,
Вымя не памыла,
Досіць права-лева.

Цягне цыцку, цягне,
Малако пурыцца —
Болей за даёнку,
Або на спадніцу.

Потым сабе села
З прасьніцай на зэдлі, —
Што пацягне нітку —
Рвецца ад кудзелі.

Так і гэтак тыцне
Ды кляне уголас,
Нітка-ж то як палец.
То цяней за волас.

Спрала, насукала
Пачынак за тыдзень,
Дый той змарнаваўся:
Зблытаў, мабыць, злыдзень.