Сей, вольны сейбіт,
Сей свой палетак!
А гэтак шчыра,
А дбала гэтак!
Сонца ўльле сілу
Вольным загонам, —
Зерне абойдзе
Шоўкам зялёным.
Вольна, як вецер,
На ўсю старонку
З коласам колас
Пачне гамонку.
Вольныя жнеі
Прыдуць з сярпамі,
Густа расьцелюць
Поле снапамі.
Людзі з няволі
Зьдзівяцца дзіўне
З вольнае працы
Ў вольнай краіне.
Зьдзівяцца людзі
І скажуць гэтак:
„Сей, вольны сейбіт,
„Сей свой палетак!“
1926 г.
|