Гэта старонка не была вычытаная
2
Масты старыя спалены —
Старыя ланцугі;
Паложаны падваліны
Пад новыя сьцягі:
Узводзіцца будыніна
На іншы склад і лад…
Вароты не зачынены:
Прыходзь і кум і сват.
Ідуць, ідуць з аглядкаю,
Варожаць варажбу:
Ці доўга так пасьвяткуе
Той лад сваю сяўбу.
Яшчэ ня дрэме чорнае
Ў закутках груганьнё
І душы непакорныя
Сачыць, як воўк ягнё.
Мяркуюць так і раюцца,
Ідучы сват і кум…
Ніхто не дакапаецца
Да іхных слоў і дум.
Ой, крыўда чалавечая,
Вякамі ты расла,
Пажарамі і мечамі
Паслася, як магла.
Калі-ж ты забабонамі
Пакінеш нас карміць,
Над роднымі загонамі
Пятлю крутую віць?!
3
Ой, была-ж бяседа, была
Вельмі гучная бяседа! —
Не адходзіла ад стала
Плойма-чарада суседаў.
