Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/135

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ХОР

Хто мае слух, хай чуе той,
Хто мае вочы, хай глядзіць!

БАИМІР

Ва ўсе бакі сваіх шле слуг,
А тыя скрозь нясуць пажар,
Багоў старых мятуць, як мух,
І ўзносяць новаму аўтар.

Ужо адзін такі пасол
Забрыў і ў нашу сьцішну глуш, —
Блукае між сяліб і сёл
І зводзіць слабых, кволых душ.

Ужо ў адзін род гэты вой
Патрапіў здраду засадзіць…

ХОР

Хто мае слух, хай чуе той,
Хто мае вочы, хай глядзіць!

БАЙМІР

Штось хоча нам сказаць Няўзіра…
Кажы, пакуль пачнем мальбу!

ХОР

Кажы, кажы! Мы просім шчыра!
Суседзкай просьбай не ганьбуй!

НЯЎЗІРА

Ёсьць сьвітаньне, ёсьць зьмярканьне,
Па зьмярканьні — зноў сьвітаньне.
Зорка згасьне — дзьве ускрэсьне,
Згубіш песьню — знойдзеш песьню.