Гэта старонка не была вычытаная
Кветкам і смоўжам
Песьню мы зложым
Так зьмірна, так вабна, як сон
Мінуўшых і будучых дзён!
Скрэсім сьвятло мы,
Згонім заломы,
Кінем праявы,
Шчасьця і славы.
Каб доля жыла з веку ў век,
Дзе ступіць наш брат чалавек!
ХОР
О, сонца, сонца! Глянь з высот, —
Твае к табе йдуць людзі, —
Крый веру іх ад злосных псот,
Пасей ім жар у грудзі!
Пярун і сонца, мейце нас
У вечнай вашай ласцы,
Пакуль на сьвеце наш папас
І верым песьні, казцы!
БАЙМІР
Хто мае слух, хай чуе той,
Хто мае вочы, хай глядзіць,
Хто веры ня згубіў сьвятой,
Няхай ня важыцца згубіць!
Ад колькі пор я маю весьць,
Благую весьць — пасьведчу вам —
Бог нейкі новы хоча ўзьлезьць
Да нас на зьдзек старым багам.
З паўдня і з захаду, як збой,
Брыдзе і сьлед крывёй сьлядзіць…
