|
Там, гэй, на ліпе на расахатай
Птушка гняздо ўе, будуе;
Там, у хаціне, там у пахілай
Маці сыночка гадуе.
Вецер наскочыў, вецер нячулы,
Птушцы гнязьдзечка раскінуў;
Выгнала доля, выгнала сына
З матчынай роднай хаціны.
Цьвіркае птушка, жаліцца птушка,
Вецер, жыцьцё праклінае;
Плача матуля, плача, галосіць,
Сына ў вакне выглядае.
Там, за хацінай, там, каля плоту,
Ліпа шуміць у гародзе
І аб тэй птушцы і аб матулі
Песьню ў пашуме заводзе.
Ходзяць там людзі, ходзяць грамадай,
Б‘юцца, ўпіваюцца, скачуць, —
Ані тэй птушкі, ані матулі,
Ані тэй ліпы ня бачаць.
12-IX—08 г.
|
