Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 5.pdf/83

ВАСЕНЬНІМ ВЕЧАРАМ

За хатай васеньнія шумы,
Чуць сьвеціцца ў хаце газьніца,
А думы, гаротныя думы,
Плывуць і плывуць, як крыніца.

Пяюць аб мінуўшым памінкі —
Бязрадасны гімн пражытому…
Быцьця свайго бачыш дажынкі,
Падводзіш рахунак былому.

І лічыш, і лічыш паволі
Удачы свае і няўдачы —
Чаго меў на сьвеце найболей,
Чым сьцежку жыцьця абазначыў.

І думка адна, злыбядніца,
Назойліва цісьне пытаньне:
Ці-ж варта было і радзіцца.
Каб толькі цярпець бязустаньне?!

---