Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/93

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

КОЛЬКІ ГАСЬЦЕЙ

разам

Ціха! ўжо прышлі музыкі.

Музыкі садзяцца па левай старане ля дзьвярэй і зводзяць скрыпку з гармонікам.

З 1-ГА СТОЛІКА

Як добра, што шынкар паклікаў…
Зайграйце, толькі-ж не фальшыва —
Як судзьдзі, купленыя медзьдзю.

З 2-га СТОЛІКА

Няхай маланкай смык паедзе
А так сьвістуча, так ігрыва,
Як куля, пушчаная ў птушку.

З 3-га СТОЛІКА

Як аплявухі, рэжце звонам;
Гудзі гармошкай, як кадушкай,
Як бізуном гудзе аконам.

З 4-га СТОЛІКА

Скрыпнеце й скрыпкай і гармошкай,
А так піскуча, так прымерне,
Як тыя ў фабрыках шасьцерні.

З 5-га СТОЛІКА

Зьвінеце, йграйце п‘яна-звонка,
Як шклянкі гэтыя і фляжкі,
Каб аж забегалі мурашкі.

З 6-га СТОЛІКА

Зьвінеце, як ноч гэта звоніць, —
Як на змазоленай далоні
Зьвініць апошняя капейка.

САМ

Я чуў, шмат лет таму жалейку.

Музыкі, глушачы далейшыя словы Сама, пачынаюць іграць „Ой-ра, ой-ра“; некаторыя з гасьцей выкручваюць п‘яна ў тахт ігры за столікамі нагамі. Усе гамоняць і ў нос падпяваюць музыкам.