Вось кусочак вам паперы —
І ня белы, і ня шэры —
Ў сабе мае моц такую, —
Што захочаце, збудую:
Перш, во хата, як ёсьць, хата,
Каля хаты — плот, як крата;
Мужычок сядзіць у хаце
І пляце сабе сам лапці.
А вось хорам, як ёсьць, дворны —
Пабяляны і прасторны;
Хтось ля ганку стаў бяз шапкі
І цалуе пана ў лапкі.
Гэта фабрыка ўжо будзе, —
Вось закураны ў ёй людзі;
Ў неба з коміна дым валіць.
Як-бы душ там гатавалі.
Во — шынкоўня, як і наша,
Так галубіць, як і страша;
Шынкарочак за буфэтам:
Рад гасьцём зімой і летам.
Суд — будынак значыць гэты, —
Кругом вострыя штахэты:
Засядаюць у ім судзьдзі —
Брушкі тоўсты, ў бляхах грудзі.
А во! гэты мур цагляны
Нашым братам збудаваны:
Ў вокнах краты, тоўсты сьцены…
Ну — астрог — наш хлеб штодзенны.
Тут сібірскія абшары:
Поле пусткай, неба — ў хмарах;
Сьцюжа, лес сапуць пакутай,
Як-бы звоны вечных путаў.
