Гэта старонка не была вычытаная
2-гі
Пачаў падпал разводзіць зьнізу,
Каб сам прапасьць лепш мог у норах.
ПРЫ 4-м СТОЛІКУ
1-шы
Стаў класьці ўжо на вокны маты,
Ў куты кладзе абноскі рызаў.
2-гі
К вокнам прыладжывае латы,
А дзьверы насьцеж раскрывае.
ПРЫ 5-м СТОЛІКУ
1-шы
А ўсё-ж, і ў горадзе і то ўжо
Агонь на вуліцах палае.
2-гі
І гінуць самі ў ім, як смоўжы,
Нагой сьляпою растаптаны.
ПРЫ 6-м СТОЛІКУ
1-шы
Але ахвота змагаць сьцюжу
Усіх з пасьцелі прэ ад рана.
2-гі
Ахвотай і надзеяй дужы,
На дзеле-ж слабшыя ад мужаў.
САМ
Замала сівер яшчэ хухаў,
Замала пёк рабоў пакорных;
А ў думах выхаваны зморных,
Ня знаюць, дзе пячэ, дзе студзіць
МНІШКА
увайшла з двара і, адбіўшы паклон у бок абраза, абходзіць столікі
На манастыр і на храм божы…
