Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/78

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

1-шы

Што за пракляты сівер смажа,
Аж косьці ў крук, як шчэпкі, верце!

2-гі

Як воўк авечак, бярэ ў лапы.

Садзяцца ля другога століка.

1-шы

Што-ж! Дайце нам таей сусьветнай,
А толькі добра там адмерце.

2-гі

Каб аж Люцыпар у праметнай
Разьвесіў, дзіўлячыся, ляпу.

2-я ДЗЯЎЧЫНА

падаючы гарэлку, як 1-я

І ў пекле лепшай не дастаці.

Уваходзяць двое.

1-шы

Гняце і давіць да зарэзу…
Душу у целе ня стрымаці.

2-гі

Не акуе так і жалеза.

Садзяцца ля трэцяга століка.

1-шы

Няхай-жа, ваша, там удружа, —
Шынкар хай толькі знае дзела.

2-гі

Каб аж трашчэлі сковы сьцюжы
І ўсё, ў нутры што накіпела.