Гэта старонка не была вычытаная
А як высахне, смалою
Зьлі жывою сэрца тое, —
Падпалі тады лучынкай,
Каб гарэла бяз упынку,
Як пажар гарэў сягоньня, —
І ідзі ў сьвет, як з паходняй:
Праўды йдзі так з ім шукаці…
Ты ня знойдзеш.
ДЗЯЎЧЫНКА і ХЛОПЧЫК
выбягаючы і чапляючыся за вар‘ятку, каторая ўсё снуе то сюды, то туды з галавешкай у руках і вянком на галаве
Маці, маці!
Дзе наш тата, дзе наш тата!
ВАР‘ЯТКА
Вон, ягнята, вон, шчанята!
ПАДРОСТАК
сядзіць паводаль на зямлі і пачынае іграць, паглядаючы на музыку
Былі ў бацькі тры сыны…
Паволі апускаецца
ЗАСЛОНА
|}
