Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/70

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

НЯВЕСТКА

нагінаючыся над дзіцем

Няма чым і пакарміці:

Як спужалася, заныла
Малако ўсё.

СТАРЫ

глуха

Ўсё скасіла,

Прыскам, попелам пакрыла.

САМ

з сумнай жаласьцю ўглядаючыся на дзіцянё, каторае працягвае да яго ручачкі

Хіба ты, падросшы, дзетка,
Будзеш бацькі свайго сьведкай.

МАЛАДАЯ

уходзячы з маладым, горка ўсьміхаючыся

А цяпер вясельле справім.

МАЛАДЫ

таксама

Ежай, водкай стол заставім.

Садзяцца на старане, абняўшыся, сумныя.

СВАТ

за ім уваходзіць музыка і дружына

Прыстаў з стражнікамі едзе,
Затрымаўся толькі недзе.

МУЗЫКА і ДРУЖЫНА

разам

Кажуць, едзе на дазнаньне.

СТАРЫ

панура

Як згарэла ўсё да-званьня!