Гэта старонка не была вычытаная
СЬЛЯПАЯ
А вагонь-жа не дастане?
ПАДРОСТАК
Ці-ж асьлепла, ясьне пані? —
Тут і чорт цябе ня чэпіць.
СЬЛЯПАЯ
А мо‘ далей пойдзем лепей?
ПАДРОСТАК
Ну, садзіся; будзь спакойна:
Далей, бліжай — усё роўна.
СЬЛЯПАЯ
Усё роўна, мае дзеткі,
Мне ўжо сонца, ночка, кветкі.
ПАДРОСТАК
углядаючыся на грушу
А… Ці бачыце, бабуля,
Як расьлі на йгрушы дулі:
Хвастач, скрыпка і вяночак?
СЬЛЯПАЯ
Кпі сабе, мой галубочак!
ПАДРОСТАК
Даліпан-то, не жартую…
Становіцца на стале і хоча дастаць скрыпку.
Вось так зараз запілую.
СТАРАЯ
выходзіць з ламацьцём; з ёй стары і нявестка
Ты чаго на стол узьбіўся?
ПАДРОСТАК
саскакваючы са стала
Ціха, цётка, не сварыся —
