Гэта старонка не была вычытаная
СОЦКІ
выбягае з парожнім вядром
А вы што тут сталі ў кучы
Ды, як мокрыя анучы,
Не парушыцеся з месца?
То-ж ня жарты вам, здаецца…
Падпаліў ўсіх нейкі злодзей…
Зараз воласьць з прыскам пойдзе.
Маладая свой вянок, сват ручнік, а музыка скрыпку вешаюць на грушы, і ўсе ідуць за соцкім ў бок пажару.
СТАРЫ
з ім разам старая і іх нявестка з грудным дзіцём; нясуць стол, начоўкі і калыску
Я сказаў вам, што заблізка —
Пачарнела аж калыска.
НЯВЕСТКА
Ах, забыліся дайнічкі!
СТАРАЯ
Стаўма гэта каля дзічкі.
СТАРЫ
А, рабі ўжо, як там знаеш.
НЯВЕСТКА
Каго толькі ня спытаеш —
Адным чынам, што нам хтосьці
Падпаліў сяло па злосьці.
СТАРАЯ
Каб звуглеў, як гэта сажа…
СТАРЫ
Чымся слухаць, што хто кажа,
Лепш папраў дзіцю пялёнкі.
Усе адыходзяць.
