Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/52

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ЯЎРЭЙКА

з падушкай і халаю

Мне казалі на прыгумні:
Чалавек звуглеў у пуні.

ДЗІЦЯНЁ 1-е

з бляшаным пудэлкам цукерак

Ото-ж вочы дым кусае.

ДЗІЦЯНЁ 2-е

са скруткам паркалю

Будзе-ж крама зноў такая?..

ДЗІЦЯНЁ 3-е

са скрынкай з цьвікамі

Як-жа гэта агонь страша!

ДЗІЦЯНЁ 4-е

з кульком мукі

А як з козачкаю нашай?

Ідуць далей.

Чуваць званкі, пасьля ціхнуць; выходзіць з левага боку вясельная дружына; маладая ў вянку, малады з кветкай на грудзях, сват перапасаны праз плячо белым ручніком, музыка са скрыпкай, закосьнік, маршалак і дзьве дзяўчыны — дружкі.

МАЛАДАЯ

асоўваецца бясьсільна пад грушу, закрываючы рукамі заплаканыя вочы

Што тут стала? што тут стала?
Ўсё ў дыму, усё прапала!

Дзе-ж мы сонейка сустрэцім?
Галавы прыкрыці нечым.