Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/51

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

2-я КАБЕТА

з дзіцянём ў калысцы

Чуць пасьпела, чуць з душою
Гэта выхваціць малое:

Засталася ступа, дзежка
І пасудак і адзежка.

Мой паехаў з кума братам —
Папрасіў — паехаў сватам, —

І ня бачыў, і ня ведаў,
Як гарэла ўсё да сьледу,

Мо‘-б што больш уратавалі…
Так, саўсім, саўсім прапалі…

3-я КАБЕТА

цягучы на руках ягнё

Цягнем з хаты мы ламоцьце
Зірк на хлеўчык — страху копе…

Я у хлеўчык — гнаць кароўку:
Як прывязана вяроўкай —

Ані з месца… тут авечка
З хлева ў полымя, як печку, —

Я ягнатка хваць за воўну,
А тут дыму ужо поўна…

Чуць у дзьверы, чуць папала
, А ўжо хатка дагарала.

ЯЎРЭЙ

з багамольлем і ліхтарамі; за ім жонка яго і чацьвёра дзяцей

І стадола, і камора
Так яшчэ стаялі ўчора,

А сягоньня, як у яму,
Паваліліся і з крамай.

Да жонкі

Знаеш, чуў я ад Агаты:
Дзіцянё згарэла з хатай.