Гэта старонка не была вычытаная
Агонь вёску, як памора;
Зноў я ў хатку… ах, ты, гора!
Сам ня знаеш, што ўхапіці;
Крычу жонцы: бяры дзіце!
Сам хапаю сёе-тое…
Чуць з душою, чуць з душою.
3-ці ПАГАРЭЛЕЦ
з матком і шпулькамі
Я так крэпка сплю на печы:
Ажно тут — штурхель у плечы!
Глядзь: аж нехта качаргою
Мяне цягне, як дугою.
Ўжо ўстаю, ужо буджуся,
Злазіць з печы ўжо лаўчуся…
Бух аб землю, як сноп жыта,
Проста бокам аб карыта!..
Хтось крычыць: барджэй-жа, тата!..
Ломяць, цягнуць усё з хаты…
Я — хвацель маток і шпульхі…
Глядзіць за пазуху.
Ну, а люлька… няма люлькі.
ДЗЯЎЧЫНКА
з хлопчыкам, меншым ад сябе; абое ў адных зрэбных кашулях
Як маланкай, пайшла хатка,
Чаравічкі і апратка.
ХЛОПЧЫК
праз сьлёзы, разглядаючыся
А дзе-ж татка? а дзе мама?
ДЗЯЎЧЫНКА
Ціха братка: я таксама
Вось з табою іх шукаю,
Дзе-ж падзеліся — ня знаю.
Ў гэты бок нясьлі кадушку.
