Гэта старонка не была вычытаная
Было цёмна, як у вульлі, —
Хоць-бы ў вока пальцам ткнулі, —
А тут відна ў гэтых грудах,
Хоць лічы іголкі ўсюды.
Узіраецца ў той бок, скуль б‘е большы бляск.
Што я бачу?.. Ці-ж быць можа?
Гэта-ж вёска!.. божа!.. божа!..
Жонка… дзіцё… бацька… матка…
Ах, ты, хатка, мая хатка!
Як шалёны зьлятае з тапаром з ганку.
ЧОРНЫ
Ха-ха-ка-ха!..
|}
ЗАСЛОНА
