Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/43

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ТАВАРЫШ 4-га ВІДМА

аднарукі

Як па праўдзе судзіці —
Мне належала-б плата.
А тут кажуць плаціці
За якуюсь там страту.

Руку рвучы, машына
Сапсавалася, праўда,
Але ў чым-жа я вінны,
Калі вінна прылада.


4-е ВІДМА

Ўсё да дружбы, ўсё да большай
Тваім думам збор вясёльшы.

Сядзьце роўна, жалязіста,
Мазаліста і крывіста;

Як дым гутні — так цягуча,
Як час векаў — так жывуча,

Як авечкі — гэтак дружна,
Як падмуркі — так натужна; —

Скарб ня будзе тваёй стравай:
Цемра тут закон і права!

ТАВАРЫШ 5-га ВІДМА

Так усё аплуцілі —
Не найсьці ў сьвеце сьвета,
І ў дабавак пусьцілі
На пакусу звод гэты.

Ўзялі ўсё — дам апошні:
Капля, кажуць, жалее;
Мо‘ хоць трошкі, хоць трошкі
На душы прасьвятлее.

5-е ВІДМА

Ужо з пацехай ды вясёлай
К табе йду, мой ты дзябёлы.