Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/41

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ТАВАРЫШ 1-га ВІДМА

кідаючы грошы

Дзед і прадзед пахалі
Поле роднае тое,
А цяпер мне сказалі,
Што яно ўжо чужое.

З роднай выгналі хаткі,
Як-бы ім што я шкодзіў…
Эх, нясу ўжо астаткі,
Бо за праўду мне ходзе.

1-е ВІДМА

садзячы таварыша да Сама

Вось таварыш для хаўруса,
Каб ня брала больш пакуса…

Сядзьце ціха, сядзьце мірна,
Як мак з макам — так абшырна,

Як дамоўкі — так глыбока,
Як злом камня — так высока.

Сэрца шэптаў адчурайся,
З тапаром сваім сквітайся.

Як ні глянь сюды цікава —
Цемра тут закон і права.

ТАВАРЫШ 2-га ВІДМА

Як-жа, як я стараўся
Сабраць гэтых шалегаў, —
І ў калоды цягаўся,
І падзённа ў двор бегаў…

Сьцюжа цісьнецца к хаце,
Жыта ўжо ані жменькі, —
А тут кажуць аддаці
За шнурок свой вузенькі.