Гэта старонка не была вычытаная
ГАЛЬКА
Ой, каб ты, мой Ёнтак, знаў,
Што у сэрцы тут кіпіць, —
Ажно боязна казаці.
ЁНТАК
Ўжо! Ўжо!
Убягае ў касьцёл.
ГАЛЬКА
Ўжо!
Хоча бегчы, у гэту хвілю чуваць песьня, якая яе стрымлівае.
СЦЭНА ВОСЬМАЯ
ГАЛЬКА
сама
Што раз цямней.
Песьня з касьцёла.
Войча з неба, божа, пане!
На зямлю пашлі тут нам
Ты сьвятое зьмілаваньне,
Войча з неба, божа, пане!
ГАЛЬКА
зрываючыся раптам
Га! Дзіцятка наша
У хатцы вяне, ўмірае.
А маці тут, а бацька там!
Цягне дзіця ручаняткі
І жаласна спазірае —
А маці тут, а бацька там!
І птах драпежны піскляткі
Корміць, калыша і туліць,
Маё-ж дзіцятка ўмірае!
