Гэта старонка не была вычытаная
1-я РУСАЛКА
Зноў трашчыць у кустох.
2-я РУСАЛКА
Гэта, знаць, любы мой
Ўжо вярнуўся ка мне
Са старонкі чужой.
1-я РУСАЛКА
Не, ня твой, але мой
Зьменьнік той ходзе, знаць, —
Зноў мяне палюбіў,
Будзе зноў цалаваць.
2-я РУСАЛКА
І ні твой, ні яе,
А мой верны слуга
Княжну ўспомніў сваю,
І ідзе, як мага.
3-я РУСАЛКА
як-бы сама да сябе
Мо‘ нябожчык сынок?..
1-я РУСАЛКА
як раней
Мо, татуля сівы?..
2-я РУСАЛКА
таксама
Мо‘ стары князь, мой муж
,
Ка мне йдзе — як жывы?..
УСЕ ТРЫ
разам
Ну, ў кусты, хто куды!
Хай-жа йдзе маладзец,
