Гэта старонка не была вычытаная
Вось за тое й сяджу —
Гэта мой трон-пасад,
Бо-ж я княжнай была,
Лет таму сто назад.
УСЕ ТРЫ
разам
Гу-та-та, гу-ля-ля!
Гу-ля-ля, гу-та-та!
Бо-ж я княжнай была,
Лет таму сто назад.
3-я РУСАЛКА
ходзячы па капцы
Я снаваці люблю
То сюды, то туды,
Ўспамінаючы свой
Век з людзьмі малады.
Мы жылі удваіх,
Як дзьве рыбкі ў вадзе;
Ён нідзе без мяне,
Без яго я нідзе.
Як любіліся мы,
Як быў ясен прастор!
Плялі думкі свае
З сонца, месяцу, зор.
А пасьля ад мяне
Адарвалі яго…
Узялі, павялі,
Не сказалі — чаго.
У мяне-ж, ах, прышло
Дзіцянятка на сьвет;
Хлопчык мілы такі,
Як-бы з кветак букет.
Стыдна стала ўжо тут
Мне за долю сваю…
