Гэта старонка не была вычытаная
УСЕ ТРЫ
разам
Гу-та-та, гу-ля-ля!
Гу-ля-ля, гу-та-та!
Як-бы дзе на градзе
Зацьвітаючы мак.
2-я РУСАЛКА
сядаючы пад дубам
Я сядзець так люблю, —
Гэта мой трон-пасад:
Бо-ж я княжнай была
Таму лет сто назад.
Прыгажэй за мяне
Ня было наўвакруг;
Шмат пакорных тады
Ў сябе мела я слуг.
Найвярнейшы адзін
З іх мяне спадабаў:
Як шалёны хадзіў,
У мой бок паглядаў.
Знала мукі яго
Я усе навылёт;
Як сьмяшыў, ах, сьмяшыў
Яго сумны паглёд.
Тады сэрца ў мяне
Ня было, ці было…
Княжне меці яго —
Не да твару ішло.
Князь багаты стары
Ажаніўся са мной,
А мой верны слуга
Заручыўся з ракой.
