Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/101

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

МАТКА

падыходзячы

Што ня весел так, сынулька
Мой-жа ты?
Табе кланяўся татулька
І браты.

Гавары-ж ты мне, мой мілы,
Родны мой,
Як там служба, як там сіла,
Як з ядой?

Ці кусочак калі ласы
Паднясуць?
Ці ня крыўдзяць калі часам,
Ці ня б‘юць?

Калі-ж прыдзе тое сьвятка
З ласкай тэй,
Не растанешся ты з хаткай
Са сваей?

ПАСТУШОК

Як у служкі сходзяць леты —
Ў пастуха,
Пытай маці птушкі гэтай —
Канюха.

Запытайся гэтай хмары —
Гэтых сьлёз,
Гэтай кветкі на папары —
Гэтых лоз.

Гэтай грушы сярод поля
І балот:
Яны ўсе аб маёй долі
Вядуць шчот.